Irina Iriser 2y4de8sdhlc Unsplash
©I. Iriser

Bossen

Een duik in het bos van Eu

Als er één plek is waar u zeker rust vindt, is het wel in het bos. Welkom in het prachtige bos van Eu dat zich uitstrekt over meerdere massieven tussen de Vallée de Bresle en de Vallée de l’Yères. Volg de bewegwijzerde paden tussen de beuken en prikkel al uw zintuigen: ruik de geuren van het mos en de varens, luister naar de ritselende bladeren en de fluitende vogels, kijk uw ogen uit bij het boslandschap en het panorama op de valleien. Net als in veel bossen staan er in het bos van Eu richtingspaaltjes. Hier zijn ze van gietijzer, wegen een paar ton en dragen de naam van een gehucht, een boswachter of een lid van het Huis Orléans. Buiten deze bijzondere palen biedt dit immense bos een aantal verrassingen voor wandelaars, zoals een steen midden in het bos. De steen wordt Pierre Bise genoemd. Volgens de legende begon dit oude druïdemonument vanzelf te roken om regen of een ernstig evenement aan te kondigen. Wat verderop trekt een houten bord met de inscriptie Quesne à Leu de aandacht. Het is Picardisch voor “wolveneik”. Bij deze eik zouden de laatst levende wolven zijn gedood en op deze plek werden vonnissen uitgesproken. Nadat deze boom met een diameter van 4,08 meter in 2008 omviel is deze nu op de grond te zien.

De stele Adélaïde – Wat is het precies?

Deze obelisk van 12 m hoog werd in 1844 geplaatst door Lodewijk Filips I, ter ere van zijn zus Adélaïde. De stele Adelaïde staat tussen Millebosc en het gehuchtje La Tuilerie, als symbool voor de vriendschap tussen broer en zus.

Carcahoux 

Deze bijzondere kegelvormige constructie is een traditionele houthakkershut. De structuur bestaat uit stokken van zo’n 4,50 m lang. Bovenin zit een gat voor het uitlaten van haardrook. De carcahoux diende als schuilplaats voor houthakkers: ze konden zich er opwarmen en eten. Deze tijdelijke hut werd alleen gebruikt tijdens het houthakken en werd vervolgens achtergelaten. In Millebosc staat een prachtige reproductie van een carcahoux, waarvan de bouw en de benaming alleen in het bos van Eu worden gebruikt. In het dorp wordt elk jaar in september een feest gehouden ter ere van het bos.

Een stukje geschiedenis…

De geschiedenis van het bos van Eu begint met het verlaten van Briga, een Gallo-Romeinse nederzetting in het gehuchtje Le Bois l’Abbé op de vlakte van Beaumont. Het bos bedekte heel het plateau tussen de Vallée de l’Yères en de Vallée de la Bresle, tot aan de grote ontginningen tussen de 11e en 13e eeuw.

Deze eerste opdeling van het bos in akkers verdeelt het bos van Eu nu nog steeds in drie massieven. Vanaf de 14e eeuw wordt er steeds minder ontgonnen en dit stopt uiteindelijk vanwege de ontwikkeling van houtwinning in het bos. Dit draagt bij aan de vestiging van diverse glasblaasfabrieken in de Vallée de la Bresle.

Het bos, in handen van de Hertogen van Normandië en de Graven van Eu, wordt tijdens de Revolutie in beslag genomen maar later weer teruggegeven. Zo blijft het bos van Eu lange tijd eigendom van het Huis Orléans die het probeert te behouden todat het begin 20e eeuw in bezit komt van de Staat.

De Franse staat en het departement Seine-Inférieure worden in 1915 definitief eigenaar van het bos van Eu.

Tegenwoordig valt het gebied onder het beheer van het Franse Nationaal Bosbeheer, in dienst van de Franse staat en het departement Seine-Maritime.

Andere bezoekerservaringen

Sluiten